
Kaden Groves heeft de zesde etappe van de Giro d’Italia gewonnen. Na een rit die deels geneutraliseerd werd vanwege een massale valpartij, toonde de Australiër zich de snelste in finishplaats Napoli. In het klassement veranderd niets: de jury besloot na de genoemde val om geen tijdsverschillen op te nemen. Mads Pedersen behoudt zo zijn roze trui, ondanks dat hij ver voor de finish al liet lopen.
De zesde etappe was met zijn 227 kilometer weliswaar de langste van deze Giro, maar behoorde niet tot de zwaarste. Vanaf de start in Potenza wachtte een reeks heuveltjes, vooral in de eerste 145 kilometer. Daarna vlakte het parcours volledig af richting finishplaats Napoli. Voor de sprinters lag daar een mooie kans te wachten, mits ze de lange heuvelzone in de eerste helft van de rit wisten te overleven.
Van der Hoorn in de kopgroep, Fortunato pakt punten
Het regende aanvallen in de openingsfase van de etappe. Onder meer Joshua Tarling (INEOS Grenadiers) en Taco van der Hoorn (Intermarché-Wanty) waren zeer actief, maar zij zaten niet mee toen een kopgroepje van zeven de zegen leek te krijgen. Op initiatief van Tarling kwam er echter een tegenaanval, waardoor het tempo ook hoog bleef in het door Visma | Lease a Bike aangevoerde peloton. Zo kwam alles na na zo’n dertig kilometer koers weer bij elkaar.
Nu rook Van der Hoorn zijn kans. De Nederlandse rasaanvaller koos de aanval en kreeg Enzo Paleni (Groupama-FDJ) mee. Zij reden al snel een voorsprong van drie minuten bijeen, maar vanuit de achterhoede kwam er toch nog reactie. Bergtruidrager Lorenzo Fortunato wilde nog wel wat punten pakken op de Valico di Monte Caruozzo (19,9 km à 3,8%), een klim van tweede categorie. Hij kreeg eerst Lucas Hamilton mee, maar ging daarna in zijn eentje op jacht naar Van der Hoorn en Paleni. Hij sloot nog voor de top aan, kwam als eerste boven en kon zo 18 punten bijschrijven.
Massale val
Voor Fortunato was de buit nu binnen. Niet lang daarna liet de Italiaan zich dan ook weer uitzakken, waardoor Van der Hoorn en Paleni het weer met zijn tweeën moesten zien te rooien. Hun voorsprong, die eventjes was opgelopen tot vijf minuten, slonk al snel weer tot zo’n twee minuten. In het peloton controleerden Alpecin-Deceuninck en Visma | Lease a Bike respectievelijk voor Kaden Groves en Olav Kooij. De Nederlandse sprinter mengde zich ook in een tussensprintje, maar Jensen Plowright toonde zich daar de snelste. Mads Pedersen kwam als derde van het peloton door.
De rit kabbelde daarna rustig voort, tot de wedstrijd op zeventig kilometer werd opgeschrikt door een massale valpartij. Op de gladde wegen was het Jan Tratnik die als eerst onderuit ging. Een groot deel van het peloton volgde. Onder meer rozetruidrager Mads Pedersen, Richard Carapaz, Derek Gee, Lorenzo Fortunato, Gerben Thijssen, Paul Magnier en Jai Hindley lagen erbij. Hindley was het grootste slachtoffer. De belangrijke helper van Primoz Roglic moest de strijd staken, net als Juri Hollmann (Alpecin-Deceuninck).
Neutralisatie
Omdat er zoveel renners vielen, werd de wedstrijd geneutraliseerd. Daarna werden zowel Van der Hoorn en Paleni als het peloton tot stilstaan gebracht. Nadat alle gevallen renners terug hadden kunnen keren, mochten Paleni en Van der Hoorn als eerste weer vertrekken.53 seconden later – het verschil voor de val – werd ook het peloton weer losgelaten. De jury besloot om geen tijdsverschillen op te nemen in de zesde rit. Iedereen die de finish haalt, zou dus in dezelfde tijd geplaatst worden. Daarnaast konden op de streep in Napoli geen punten gepakt worden voor het puntenklassement.
Voor Mads Pedersen was dat reden om zich niet te gaan mengen in het sprintgeweld. In de wetenschap dat hij hoe dan ook aan de leiding zou blijven in het algemeen klassement en puntenklassement, liet hij zich op zo’n 25 kilometer van de streep al lossen. In het peloton nam Visma | Lease a Bike de leiding om de bres met Van der Hoorn en Paleni te dichten. De twee hielden echter sterk stand. Hoewel ze vol gas gaven in de achtervolging, was het verschil op tien kilometer van de streep nog 25 seconden.
Chaos in slotkilometers
In de daaropvolgende kilometer groeide het gat zelfs weer richting de halve minuut. Ging Van der Hoorn het flikken? Even zag het er echt goed uit, maar in de laatste kilometers kwamen ook de andere sprintersploegen opstomen. Vooral Alpecin-Deceuninck joeg het tempo de hoogte in voor Kaden Groves. Zo werden Van der Hoorn en Paleni op een kleine drie kilometer van de streep dan toch gegrepen. Het zou een sprint worden.
Alhoewel, net voor de vod sloeg Jensen Plowright (Alpecin-Deceuninck) een gaatje. En wie wist dat te dichten? Wout van Aert. De Belg van Visma | Lease a Bike ging erop en erover, en sloeg zo op zijn beurt een bres. Maar het was nog te ver. Achter hem werd de sprint ingezet en de snelle mannen zouden hem nog passeren. De snelste van die snelle mannen bleek Kaden Groves. De Australiër won met groot verschil de etappe. Milan Fretin werd tweede, Paul Magnier derde. Olav Kooij zat vast tegen de nadar, nadat Matteo Moschetti de deur dichtgooide. De Nederlander kon zo zijn sprint niet rijden en hield al ver voor de finish zijn benen stil.